Oneindige energie is ons geboorterecht

20 Feb, 2017

Door: Anna Myrte Korteweg

De Vlaming Etienne Peirsman (69) was van oorsprong leraar biologie en lichamelijke opvoeding. Een ernstige nierinfectie zorgde ervoor dat hij na zijn veertigste het roer omgooide en craniosacraaltherapeut werd. Inmiddels is hij een autoriteit op het gebied van craniosacraaltherapie en heeft hij een eigen opleidingsinstituut. Meerdere malen per jaar reist hij naar Amerika om daar zijn craniosacraalopleiding te geven. Ik bezoek hem in zijn cursusruimte in Bussum, waar ik een persoonlijk college ontvang over de metafysische basis van craniosacraaltherapie. Daarna mag ik op een van de behandeltafels liggen om alles wat mij werd verteld aan den lijve te ondervinden.

Het gesprek gaat direct de diepte in als ik vraag hoe hij met dit werk is begonnen. ‘Dit verhaal is behoorlijk persoonlijk hoor’, waarschuwt Etienne mij. ‘Op mijn 40e kreeg ik een ernstige stafylokokkeninfectie, waardoor mijn nieren grotendeels uitvielen en ik nog maar kort te leven zou hebben. Ik lag in een zaal met vijf andere mannen, allen in hun laatste levensfase. Het was die nacht volle maan en één voor één stierven ze.’ Etienne tekent uit hoe ze op een rij lagen: eerst stierf de man in het eerste bed, daarna de man in het bed ernaast, etc. ‘Vier mannen waren die nacht doodgegaan. Ik lag op het vijfde bed en ik wist dat ik aan de beurt was en gaf me eraan over. Ik was me bewust van het sterven van mijn lichaam. Ik stond op, liep naar zijn bed en legde mijn hand op zijn hart. De man begon te huilen en beiden bleven we in leven.