Arme ouders

14 Apr, 2017

Door: Brenda Dekkers

Ik schrijf dit in een kinderspeelparadijs. Ik haat het hier, maar mijn dochter vindt het leuk. En als ouder wil je dat je kind gelukkig is. Dus zit je ineens op plaatsen waar je eerder met een boog omheen liep. En ben je plotseling op zoek naar iets of iemand die die onverklaarbare uitslag van je kind kan verklaren, of beter nog: verhelpen.

Ik weet dat marketing een vies woord is. En wie laaghartig inspeelt op het schuldgevoel van ouders om lolly’s of broodbeleg aan de man te brengen, die moet ook van mij in de hoek staan. Net als degene die televisiekarakters op koekjes of knakworsten zet, trouwens. Maar marketing heeft ook een functie: het bekend maken van je naam en je aanbod aan de juiste doelgroep.

‘…marketing heeft ook een functie: het bekend maken van je naam en je
aanbod aan de juiste doelgroep.’

En denk zeker ook eens aan ouders als doelgroep. Want die hebben veel vragen, dat weet ik uit ervaring. Het ouderschap is een unieke reis waarop je elk moment nieuwe dingen ontdekt en nieuwe problemen moet oplossen. Je krijgt niet alleen een kind, maar ook een boel zorgen en vragen. En als jij het antwoord bent of hebt, dan doe je mensen dus juist een plezier door jezelf bekend te maken.

Voordat ik met een baby die maar niet wilde drinken bij een therapeut terechtkwam, was ik al zes keer bij de huisarts geweest, stond ik bij het CJG bekend als lastig geval en was ik op een haar na opgenomen in een psychiatrische kliniek. Niet omdat ik gek was (althans, niet gekker dan de gemiddelde jonge moeder), maar omdat ik wanhopig op zoek was naar de juiste hulp. Een zoektocht die ik mezelf en mijn kind graag had bespaard. Helaas was ik voor het vinden van de juiste hulp aangewezen op het via-via circuit. Ik mag dus van geluk spreken dat ik die hulp überhaupt heb gevonden. En ik ben ook heus dankbaar, maar ik was liever meteen bij de juiste terechtgekomen.

Marketing heeft dus ook in de complementaire zorg een functie. Misschien kan ik beter zeggen: juist in de complementaire zorg. Want via de huisarts – de weg die veel ouders in eerste instantie bewandelen – kom je meestal niet bij een natuurgeneeskundige terecht. Dus moeten ouders zelf de juiste therapie zien te vinden in het grote en diverse aanbod. Op zulk onbekend terrein is elke wegwijzer welkom. Ouders hebben het al druk genoeg zonder dat ze het hele internet af moeten googelen of zich op fora door bergen non-informatie en uitvergroot leed moeten worstelen. En daar komt natuurlijk nog bij dat de persoonlijke klik met een therapeut in de complementaire zorg zo belangrijk is. Dus jezelf en je aanbod profileren zorgt ervoor dat je de juiste mensen met de juiste verwachtingen over de vloer krijgt. En daar is in mijn optiek niets mis mee.

‘Op zulk onbekend terrein is elke
wegwijzer welkom.’

Om dat te kunnen doen, moet je weten wie je bent. Dat is een van de lastigste opdrachten waar je als ondernemer voor staat, dat realiseer ik me. Gelukkig hoef je het niet alleen te doen. Betrek bijvoorbeeld cliënten in het proces, door te vragen naar de reden voor hun keuze voor jou. Wat is hun achtergrond, hun leeftijd, hun gedeelde behoefte? Bel afgehaakte cliënten eens op voor toelichting: paste hun verwachtingspatroon wellicht niet bij je behandeling? Waarop was hun verwachting gebaseerd? Welke keuzes zien zij eigenlijk in de behandeling van hun klacht, wie zijn dus je ‘concurrenten’? Inventariseer, noteer en maak dan je eigen keuzes, op basis van je eigen kracht. Zo help je anderen en jezelf.

Hoe je deze keuzes vervolgens op een respectvolle manier uitdraagt, daarover vertel ik graag een andere keer.

Meer informatie: brenda@2xwoordwaarde.nl