VNGK, nummer 2/2017

20 Feb, 2017

VNGK 2/17

In de maart/april editie staat o.a. een mooi artikel van Lucas Flamend over ‘Burn-out en het POMC-gen’.

* Voorwoord Loslaten, door Els Smits
* Column Bruggenbouwen: Boek als brug?, door Toine de Graaf
* Een nieuwe start, door Anna Myrte Korteweg
* Burn-out en het POMC-gen, door Lucas Flamend
* ‘Een EHBO-zakje noten is altijd handig’, door Toine de Graaf
* Burn-out: vermoeidheid in het kwadraat, door Nadja van de Kleut
* Uit je comfortzone en in je kracht, door Anna Myrte Korteweg
* Oneindige energie is ons geboorterecht, door Anna Myrte Kortweg
* ‘Wat er precies gebeurt, weet ik zelf niet eens’, door Toine de Graaf
* Fasciatherapie: een vernieuwende visie, door Marleen Nys
* Drinken voor de vaten?, door Toine de Graaf
* De praktijk van Jacqueline Elferink, door Karin de Jonge
* Ervaren, voelen, begrijpen en doelen, door Luise-Anna Kroon
* …Burn-out, door Karlien Bongers
* Zo paard zo mens, zo mens zo paard, door Michael van Roon

Voorwoord: Loslaten

Wie is er vandaag de dag niet bekend met het verschijnsel burn-out? Als het niet uit eigen ervaring is, dan wel bij een dierbaar persoon in je omgeving. Zelf heb ik het persoonlijk mogen ervaren, meerdere keren zelfs. Afgelopen jaar schuurde ik er tegenaan. Diverse opeenvolgende lichamelijke signalen wezen me erop dat het niet zo goed ging met mij. Hoewel ik de signalen herkende en stapjes terug deed in mijn werk, veranderde mijn manier van denken over hoe ik moest werken en in het leven staan feitelijk niet.

Pas toen ongeneeslijke ziekten met een sneltreinvaart mijn familie en vriendenkring in denderden, lukte het me om te stoppen en me af te vragen waar ik mee bezig was en of ik dat zo wilde. Het leverde een extra stressbron in de vorm van groot verdriet op, maar zette me noodgedwongen op de rem. Waarna ik me nutteloos en niet meer geliefd ging voelen; heel interessante gevoelens voor iemand wiens werkattitude zich kenmerkt door een groot verantwoordelijkheidsgevoel voor alles. Valkuilen zijn heel eenvoudig om opnieuw in te stappen, maar ik heb het gevoel dat er nu echt iets in mij verschoven is. Ik ben me veel bewuster geworden van de kwetsbaarheid van het leven, ook het mijne.

In de digitale nieuwsbrief van het VNGK verwees Ellen al naar het onderzoek van Bart Oosterholt naar de langetermijneffecten van burn-out, waaruit blijkt dat een ernstige burn-out littekens kan achterlaten. Ook die wetenschap helpt mij realiseren dat al dat rennen en je overal verantwoordelijk voor voelen, het niet waard is. Althans niet op de grenzeloze manier waarop ik dat deed; met mate is ook hier het devies. De artikelen in dit nummer helpen mijn bewustzijn op dit gebied vergroten. Hopelijk doen ze dat bij jou ook.

PS
We horen weer graag wat je vindt van deze editie.
Mail je ons op redactie@vngk.nl? Dank je wel!