CAM integreren in de Europese gezondheidszorg
22 Oct, 2018
Door: Miranda Ruchtie
Voormalig huisarts Ton Nicolai kwam na een 35-jarige loopbaan als homeopathisch arts via de wereld van CAM in de politiek terecht. Zijn vasthoudendheid om natuurgeneeswijzen op Europees niveau op de juiste plek binnen de gezondheidszorg en het politieke speelveld te krijgen, dwingt bij collega’s veel respect af. Terwijl de CAM-behandelaar zich bezighoudt met zijn cliënten, zit Ton in de Europese trein om aan een sterkere CAM-positie in Europa te werken. Ik sprak met hem over EUROCAM, over de verbindende rol en neuzen dezelfde kant op krijgen.
Als huisarts realiseerde Ton Nicolai zich al snel dat er meer moest zijn dan recepten voor pillen uitschrijven. ‘Ik kreeg een gevoel van onvrede, je wilt mensen beter maken, maar in de praktijk blijkt dat er wat anders uit te zien. Mijn eerste eyeopener was een televisiefragment van Henry Kissinger in China die in aanraking kwam met acupunctuur. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en kort daarop begon ik een acupunctuuropleiding. Tijdens die studie ontmoette ik collega’s die ook zochten naar andere mogelijkheden. Na een aantal homeopathiecursussen kwam ik op het pad van Vithoulkas. Daarmee opende de wereld van de homeopathie zich definitief voor mij en werkte ik 35 jaar als homeopathisch arts.
Vanuit de (toen nog) Vereniging Homeopathische Artsen Nederland (VHAN) werd ik in de tachtiger jaren gevraagd als Nederlandse vertegenwoordiger in de Liga Medicorum Homoeopathica Internationalis (LMHI), een internationale medische gemeenschap die homeopathisch artsen in meer dan 70 landen vertegenwoordigt. In 1991 werkte ik samen met Belgische artsen aan een commentaar op het voorstel voor de eerste richtlijn van de Europese Unie over homeopathische geneesmiddelen. Daar ontstond het idee voor een Europees samenwerkingsverband van homeopathisch artsen, de huidige European Commitee for Homeopathy (ECH). Voordat ik het wist, was ik politiek coördinator en na een aantal jaar secretaris te zijn geweest volgde de volgende stap: het ECH-voorzitterschap. Vanuit een groeiende behoefte aan een gezamenlijke vereniging van verschillende artsen-, therapeuten- en patiëntenverenigingen ontstonden toen ook de eerste contouren van EUROCAM (koepel van Europese en mondiale belangenorganisaties van artsen, patiënten, therapeuten en dierenartsen voor de natuurlijke in integrale zorg). Dit werd versterkt door het feit dat het hoofd van het Directoraat-Generaal Volksgezondheid van de Europese Commissie, DG SANCO (tegenwoordig DG SANTE genaamd) aangaf dat hij met één representatieve CAM-organisatie te maken wilde hebben, in plaats van allerlei verschillende gesprekspartners die iets met CAM te maken hadden. Ik had al de leiding in de CAMDOC Alliance, die naast de ECH ook andere Europese artsenorganisaties op het gebied van CAM vertegenwoordigt. Van daaruit was de rol van coördinator/woordvoerder voor het breder opgezette EUROCAM (artsen-, patiënten-, therapeuten- en dierenartsenorganisaties) een organisch gevolg.