Contact met fijnstoffelijke wezens

10 Jun, 2016

Door: Anitsa Kronenberg

Sinds ik ben gaan mediteren leef ik in twee werelden. De ‘gewone’ wereld en de geestelijke wereld. Deze werelden lopen vaak in elkaar over, meestal op mijn eigen verzoek overigens. De dagelijkse boswandeling met mijn hond is niet alleen gezond voor mij en de hond, maar indirect ook voor mijn klanten. Ik stem me dan namelijk af op een aantal helpers in de geestelijke wereld en leg ze problemen voor waar ik zelf niet uit kom. In het bos heb ik bijvoorbeeld een gnoom leren kennen die heel behulpzaam is. Hij geeft me tips over kruiden. Kortgeleden raadde hij me Hypericum aan voor pijn in mijn heup. Je moet een MK nemen, zei hij stellig. Ik heb zijn raad opgevolgd en de pijn was snel weg.

Ik heb een natuurgeneeskundige praktijk sinds ik eind jaren tachtig de Academie voor Natuurgeneeskunde in Bloemendaal doorliep. Ik werk vooral met kruiden en homeopathie. Af en toe vertel ik in de praktijk dat ik een bepaald probleem aan de fijnstoffelijke wereld voor heb gelegd. Tot nu toe reageert men er erg positief en nieuwsgierig op.
Al jaren stem ik me af op deze wereld en heb op deze manier veel onzichtbare vrienden gekregen. Ik stel ze vragen, over mezelf, mijn klanten, soms huisdieren. Hun tips zijn vaak erg bruikbaar. Een nuttige aanvulling op mijn eigen aanpak. Als de problemen ingewikkelder zijn ga ik thuis in meditatie om een heling te doen.

‘…stem me dan af op een aantal helpers in de
geestelijke wereld en leg ze problemen voor…’

De fase om me af te vragen of ik niet gefopt word, heb ik achter me. Als je goed geaard bent, een gezond kritisch vermogen hebt en ook zelfstandig kunt nadenken, kun je een heel goede samenwerking aangaan met tal van wezens die je niet kunt aanraken. Heel soms bekruipt me nog weleens de twijfel; verzin ik dit niet allemaal zelf? Maar nee, ik verzin het niet. Het is verbeelding. Dat is wat anders. Het is een combinatie van wat in me gelegd wordt en het me openstellen voor deze wereld. Een voorwaarde daarvoor is zuiverheid en een zekere neutraliteit. Door ervaring kan ik voelen of ik ‘beet’ heb, of dat ik er met mijn eigen gedachten kleurend tussen zit. Het is een soort flow. Uiteraard met de kleuring van mezelf, ik ben immers het ‘medium’. Het blijft natuurlijk altijd een subjectief gebeuren. Vanwege mijn eigen interesse krijg ik veel tips over kruiden, homeopathie en genezende stenen. Ook ontvang ik van hen inzichten over psychologische achtergronden.

Andersom werkt het ook. Veel natuurwezens zijn door menselijk handelen gewond of getraumatiseerd geraakt. Zo kom ik in ingepolderd waterland Nederland regelmatig ernstig wegkwijnende en vastzittende zeemeerminnen en -mannen tegen in de bodem onder huizen. Ik begrijp dat een aantal lezers nu afhaakt. Dat zou ik misschien ook gedaan hebben in mijn jonge jaren. Echter, deze gewonde wezens kunnen voor heel veel problemen zorgen. Nare sfeer, koude tocht, dingen die telkens stuk gaan, lekkages. Bewoners denken dat ze in een spookhuis wonen, of dat ze aardstralen hebben of een onbehandelbare ziekte. Het is goed om het huis te saneren. En de zieke te behandelen. Maar als het gewonde wezen niet meebehandeld wordt, kan het een hardnekkige stoorzender blijven. Het trauma blijft een uitweg zoeken. Er vindt een vermenging plaats van bewoner, huis en bodem. En als in die bodem trauma zit, ofwel een geheugenlading, ofwel een gewond wezen, dan werkt dat bovengronds door.

Veel van wat ik heb ervaren en geleerd heb ik gebundeld in mijn boek ‘Op reis door visioenenland’, uitgegeven bij Angelo. Heel veel ook niet, dus u begrijpt, er staan meerdere boeken op stapel…

Meer informatie: www.praktijkkronenberg.nl