Van stuit naar hoofdligging

13 Dec, 2011

Door: Ineke van den Berg

In Nederland wordt sinds 2004, door het Erasmus MC, onderzoek gedaan naar de effectiviteit van acupunctuur. Zo doe ik onderzoek naar de effecten en de kosten van een Traditionele Chinese Geneeskundige behandeling (TCG), zoals Moxa-therapie, als aanvullende behandeling om ‘spontane draaiing’ van stuitligging gedurende de zwangerschap te bewerkstelligen. Momenteel vinden in Nederland ongeveer 180.000 geboorten plaats per jaar en bij ruim 7000 (rond 4%) ligt de baby rond de bevaldatum in stuitligging.

Wanneer een baby in de baarmoeder met het hoofdje omhoog ligt, spreken we van een stuitligging. We onderkennen drie soorten.
Bij de onvolkomen stuitligging steken de beentjes omhoog langs het lichaam en liggen de billen bij de ingang van het bekken.
Bij de volkomen stuitligging zijn de beentjes voor het lichaam in kleermakerszit gevouwen.
Een half (on)volkomen stuitligging doet zich voor wanneer één beentje recht naar beneden wijst en het andere beentje recht omhoog langs het lichaam ligt. Bij voetligging staat de baby als het ware rechtop in de baarmoeder.
Keert de foetus zich niet tijdens de zwangerschap met het hoofd naar beneden, dan is bij 80% van de risico-arme eenlingszwangerschappen uiteindelijk een keizersnede nodig. Iedere operatie, dus ook een keizersnede, brengt wel risico’s met zich mee. Naast deze risico’s en lichamelijke klachten die uit de operatie volgen, kan een keizersnede ook emotionele gevolgen hebben, die ook verder zorg en aandacht nodig hebben. Bovendien heeft de operatie een nadelige invloed op verloop en gezondheidszorg bij de volgende zwangerschappen. Tenslotte zijn aan die ingreep hoge kosten verbonden.