Covid-19 en ijzerinname
24 Oct, 2022
Door Marieke Lebbink
Ademen is niet alleen primair van levensbelang. Deze uitwisseling van de gassen zuurstof (O2) en koolstofdioxide (CO2) is ook een voorwaarde voor een fit gevoel en een goede vertering. Bij het ademhalingsproces in het lichaam komt natuurlijk meer kijken dan alleen zuurstof. En vooral bij ziekte is het goed daar rekening mee te houden.
Veel mensen hebben een coronabesmetting opgelopen en werden er soms (flink) ziek van. Ook ik. Na een kort bezoek aan mijn jarige dochter in Turkije bleek ik ‘positief’. Manlief reisde terug en ik zonderde mij af. Een dag later begonnen de koorts en klachten. Ik voelde me kwetsbaar in mijn eentje en zonder ondersteunende middelen. Ik realiseerde me dat goed blijven ademhalen, overgave en vertrouwen essentieel zouden zijn voor mijn herstel. Dus ik gaf me over aan het ziek zijn en ademde bewust naar de klachten toe.
Het was een pittig proces. Buren boden gelukkig hulp door één keer per dag een warme maaltijd bij de achterdeur te zetten en een pot vitamine C en zink. In de ondersteuning bij de strijd tegen het coronavirus zijn ook selenium, quercetine, vitamine D en K aan te raden, maar die waren niet voorhanden. Wel had ik invloed op wat ik kon eten. Ik koos licht verteerbare en leverondersteunende voeding zoals broccoli, rijst en wat magere kip. Als de maaltijd verteerd is, belanden de koolhydraten en vetten uiteindelijk in de citroenzuucyclus: het proces waarbij O2 nodig is en energie (ATP) en CO2 ontstaat, die je weer uitademt.
Hoewel vetten en koolhydraten de belangrijkste brandstoffen zijn, kunnen ook eiwitten verbrand worden. Je verliest dan spiermassa. Het lijf heeft een voorkeursbrandstof, die samenhangt met je bouw. In mijn geval worden koolhydraten het meest efficiënt verbrand. Het lichaam moet altijd prioriteiten stellen bij de beschikbare hoeveelheid energie en zuurstof. Door bij ziekte beperkt en volgens je bouw te eten én zo goed mogelijk door te blijven ademen kun je het lijf ondersteunen in het herstelproces.
De zuurstof wordt getransporteerd door ijzer. Gelukkig hebben we daar meestal wel een voorraadje van, dus tijdens ziekte hoeft dat niet direct een belemmerende factor te zijn. Voor veganisten en vegetariërs kan dat wel een aandachtspunt zijn en het aantal mensen dat vlees mindert neemt toe. In de praktijk merk ik dat veel mensen moeizaam herstellen van Covid-19. Daar zijn diverse oorzaken voor te bedenken, maar mogelijk is een ijzertekort na Covid-19 ook een onderbelicht probleem. Tijdens de ziekte ligt de nadruk namelijk op de inname van zink. Maar zink en ijzer strijden met elkaar om bindingsplaatsen in de darm. Als je langere tijd zink suppleert, kan dat ten koste gaan van de ijzeropname of andere tweewaardige mineralen. Na de acute fase van Covid-19 is het daarom een goed idee om kritisch naar de ijzerinname te kijken. Een tekort merk je aan snel buiten adem zijn, bleke huid, een blauwe waas bij het oogwit en rusteloze benen.
Eenmaal terug in Nederland bleek ik snel buiten adem, vooral bij inspanning. Alsof ik tien jaar ouder was geworden in tien dagen tijd. Naast voldoende rust nemen, bleek een ijzerrijk drankje wonderen te doen. Na zes weken voelde ik me de oude en kon weer net zo lang sporten als voordat ik Covid kreeg. Ook bij andere cliënten, vooral vegetariërs, zie ik dat ondersteuning met een ijzerrijke en een leverondersteunende voeding na Covid bijdragen aan volledig herstel.