Dreams come true

22 Oct, 2018

Door: Marieke Lebbink

Als natuur- en darmdiëtist spreek ik veel cliënten en professionals over voeding en andere boeiende zaken. In de komende columns neem ik u mee naar het wel en wee van de natuurlijke en integrale gezondheidszorg vanuit voedingsperspectief. Maar dit keer eerst meer over mijn achtergrond.

Onlangs realiseerde ik me dat driekwart van mijn werkzame leven erop zit. Schokkend vond ik dat. Oké, als ik in de spiegel kijk zie ik geen jonge blom meer, maar de binnenkant is onveranderd, hooguit wat wijzer geworden. Mijn motto is ‘dreams come true’ en terugkijkend zijn zowel privé als zakelijk veel dromen uitgekomen. Op mijn ‘bucketlist’ stonden bijvoorbeeld: afwisselend werk, een vaste baan, een eigen praktijk, natuurvoeding, een boek schrijven en multidisciplinaire samenwerking. Het is allemaal gelukt, maar dat ging niet vanzelf.

Toen ik 30 jaar geleden als diëtist begon, lagen de banen niet voor het oprapen, maar in Zeeland vond ik tijdelijk werk bij een thuiszorgorganisatie. En de afwisseling kreeg ik erbij! Ik fietste heel Walcheren door naar diverse spreekuurlocaties.

Om mijn droom ‘een vaste baan’ te bereiken was meer ervaring nodig, vond ik, dus deed ik ook invalwerk in Zwolle. Een drukke tijd, met als resultaat een vaste aanstelling als thuiszorgdiëtist in Amersfoort. Maar de intensieve periode eiste wel zijn tol. Ik werd ziek en herstel duurde lang. Met alleen reguliere zorg kwam ik er niet uit en daarom startte ik met aanvullende opleidingen. Met die toegepaste kennis en inzichten klom ik weer uit het dal. Deze ervaring wilde ik ook inzetten voor mijn cliënten. Een nieuwe droom werd het opzetten van een orthomoleculair spreekuur. Ik had mazzel en kreeg daar toestemming voor. Helaas waren de reguliere huisartsen er nog niet klaar voor en verwijzingen bleven uit. Het was nog te ‘alternatief’. Maar de behoefte aan een brede visie was er wel! Toen ik het ‘spreekuur voedselovergevoeligheid’ gingen noemen was er binnen no-time een wachttijd van drie maanden.

Door veranderingen in de financiering nam de prestatiedruk toe. Zo erg zelfs dat ik mijn collega’s zelden meer zag. Ik was er klaar mee en startte mijn eigen praktijk, waarbij ik veel samenwerkte met een maag-darm-leverarts en dermatoloog/allergoloog. Het waren beide heren op leeftijd die een brede visie hadden en een ouderwetse artsenopleiding genoten hadden; de allergoloog zag het belang van een goede darmwerking in en de MDL-arts had oog voor voedselovergevoeligheden. Wat heb ik veel geleerd van de heren. In 2012 gingen ze allebei met pensioen en was het tijd voor een nieuwe droom. Samen met een collega heb ik de opgedane kennis opgeschreven in het boek Darmehbo.

Naast mijn praktijk ging ik ook bij een bekkenexpertisecentrum werken binnen een multidisciplinair team. We deden mee aan een pilot onder de vlag van een grote ggz-organisatie. We begeleidden mensen met bekkenpijn gedurende een traject van 20 weken. De behandelingen waren succesvol, maar door gebrek aan financiële middelen wordt het niet voortgezet. We hebben veel van elkaars professie geleerd. Onder andere hoe herstel werkt, en hoe klein de stapjes vaak moeten zijn. Tevens fijn om te merken dat therapieën als EMDR, mindfulness, haptonomie inmiddels niet meer ‘alternatief’ zijn. De komende jaren wil ik mij focussen op het delen van mijn kennis, inzichten en ervaringen met cliënten en professionals. Deze column is een stapje … Let maar op: ‘Dreams come true’.

Meer informatie: www.mariekelebbink.nl