Groeistappen

14 Dec, 2021

Door Marieke Lebbink

Groeien en sterk zijn klinkt eenvoudig, maar dat gaat niet altijd vanzelf. Vaak gaan er pittige omstandigheden aan vooraf en training. Op persoonlijk vlak heb ik dit de afgelopen tijd ervaren. Door het verlies van mijn oma en moeder vond er een shift in mijn basis plaats. Ik was ineens de oudste generatie en ik merkte dat ik iets miste: onvoorwaardelijke liefde.

Blijkbaar had ik dat gevoel bij hen ervaren en vind ik het niet vanzelfsprekend bij mezelf. En omdat dit mijns inziens wel de basis is voor zowel het privé- als zakelijke leven, wil ik dat altijd bij mezelf kunnen vinden. Drie familieleden wezen mij op een training. In deze 'Uplifted business retreat' ontmoette ik twaalf andere vrouwelijke ondernemers, ieder met hun eigen thema. Daar werden situaties gecreëerd om los te laten, te transformeren en te ervaren wie je ten diepste bent. Een nieuwe basis werd daarmee gelegd. Ik nam me voor voortaan alleen vanuit deze basis te leven, ook in mijn werk.

Op het spreekuur doe ik feitelijk hetzelfde als de trainsters: omstandigheden creëren waardoor iemand groeistappen kan zetten. De snelweg naar herstel binnen mijn praktijk is aandacht voor de drie R’s van rust, regelmaat en reinheid (de eerlijkheid naar jezelf) en de drie V’s van vocht, vezels en vetzuren.

Deze week had ik een hoogsensitieve dame met prikkelbaredarmsyndroom aan mijn tafel. In 2014 had ik haar ook in de praktijk gehad. Destijds zat ze in een destructief huwelijk, maar inmiddels was ze gescheiden en op zoek naar balans. De rust en regelmaat had ze op orde. De eerlijkheid was nog een uitdaging: veel overtuigingen belemmeren de acceptatie van haar sensitiviteit en daarmee haar groei. Ook de hoeveelheid vocht en de vezels klopten, hoewel ze wel te weinig variatie in de verschillende soorten vezels had. De vetzuurbalans kon verbeterd worden en daarvoor gebruikte ze sinds kort visolie, maar dat gaf klachten. ‘Wat is je plan’?, vroeg ze. ‘Wil je een technisch vetzuur-antwoord of wil je een ‘echt’ antwoord zodat je grotere stappen kunt maken?’, was mijn wedervraag. Ze ging voor ‘echt’.

Ik vervolgde mijn betoog: ‘Een aanpassing van het vetzuuradvies is schakelen in de marge. Kijken waarom je vet niet verdraagt, vraagt om eerlijkheid naar jezelf’. Ik stelde voor haar door te sturen naar een homeopaat. Dat zag ze niet zitten, want ze had al zoveel gedaan en ze trof altijd de verkeerde mensen… ‘Hoe kan dat nou’?, vroeg ik. Even was het stil. Toen vervolgde ze dat ze zichzelf misschien wel saboteerde. Dit had ze zich de laatste weken vaker afgevraagd, want ze voelde wel dat ze zelf eigenlijk ook veel kon op energetisch gebied. ‘Dat is de basis’, vervolgde ik, maar je mag ook hulp vragen als je even vastloopt en ik vertelde haar kort de strekking van mijn retreat. Uiteindelijk gaf ik haar een zelfhulpmethode mee om overtuigingen aan te pakken, de emailadressen van twee collega’s en toch ook nog een aangepast vetzuuradvies. We spraken af dat ze daar eerst mee aan de slag zou gaan. ‘Als de tijd rijp is, ben je weer van harte welkom voor het uitbreiden van verschillende soorten vezels zodat je vertering ook sterker wordt’, zei ik bij het afscheid.

Feitelijk is verteren net sporten. Het is een kwestie van trainen en daar horen de juiste prikkels bij op het juiste moment.