Integrale dierendiëtetiek

26 Oct, 2020

Door Marieke Lebbink

Jaren geleden heb ik als diëtist op de afdeling voorlichting van een groothandel in natuurvoedingsproducten gewerkt. De vragen gingen over van alles en nog wat: van umeboshi-thee tot verzorgingsproducten bij eczeem. Ik deed er veel productkennis op en leerde ook integrale principes toe te passen op dieren.

Ik weet het nog goed. Ik kreeg een vraag over een paard met verstopping. Of daar op een natuurlijke manier wat aan te doen was. In eerste instantie voelde ik mij overvallen en onzeker door die vraag. Gelukkig bedacht ik me dat verstopping bij mens, maar ook bij dier te maken heeft met vocht en voeding, en vooral de vezels en vetten. Met een beetje doorvragen, kwam ik uit op het advies om gebroken lijnzaad toe te voegen aan het vaste voer. Het bleek te werken en dat was heel fijn voor het paard en mijn zelfvertrouwen. En zo gebeurt het regelmatig dat ik niet alleen mensen, maar ook dieren ondersteun. Afgelopen week was het weer zover. Ik had een telefonisch consult met een dame. Ze was zo vol van het lijden en de onrust van haar geopereerde hondje dat er nog weinig ruimte was voor haar eigen hulpvraag. Haar hondje wilde niet eten. In zo’n situatie bespreek ik dan eerst de verzorging van de hond voordat haar eigen voortgang besproken wordt.

Ook in de privésituatie speel ik regelmatig voor dierendiëtist. Met een hond en twee oude katten is er altijd wel wat. Kat Lotje is een klein sensitief poesje van 3,5 kilo. Ze beviel veertien jaar geleden van Robbie, die uitgroeide tot een flinke kater van zeven kilo. Robbie was een doerak en een kat met karakter. ’s Nachts ging hij op pad en ochtends lag er een muizenlevertje op de voordeurmat als presentje. Als hij binnenkwam werd eerst ik begroet, vervolgens kreeg de hond een aantal kopjes en tot slot Lotje. Maar ruim een jaar geleden ging hij steeds moeizamer lopen. Artrose was de diagnose van de dierenarts. Dus gaf ik Robbie ander voer, artrosedruppeltjes en cbd-olie. Ook werd het een spelletje om dagelijks mijn visoliecapsule te jatten.

Even leek het beter te gaan, maar niet lang. Toen hij een keer flink gaapte zag ik het probleem. Een gezwel onder zijn tong en het bleek helaas kwaadaardig. De dierenarts gaf hem zes weken maar met lever-, nier- en extra cbd-druppels als ondersteuning werden het zes maanden. Ik voerde hem gemalen vlees en op het laatst werd ook reguliere pijnstilling nodig. Regelmatig had ik een ‘goed gesprek’ met Robbie of hij er nog zin in had. Onlangs was de tijd rijp om de dierenarts te laten komen en hem in te laten slapen.

De hele familie was van slag inclusief hond en Lotje. Ze hield haar eten niet meer binnen. Dus bezochten we de dierenarts en kwamen terug met onder andere maagzuurremmers. Het hielp, maar als natuur- en darmdiëtist kan ik dat natuurlijk niet aanzien. In mijn praktijk help ik aardig wat mensen er juist vanaf! Een slechte vertering en onderliggende stress zijn meestal de achterliggende oorzaak. Nu is dus Lotje aan de beurt: stressreductie door veel aandacht en ook zijn we gestart met Ficus carica om de zuurvorming te reguleren. Het helpt al wat. Mijn homeopathische collega’s gaven Nux vomica nog als tip. Gaan we ook doen!

Meer informatie:
www.mariekelebbink.nl
www.avontuurlijkgezond.nl