Ondernemerschap
16 Jun, 2021
Door Karlien Bongers
Bij het opruimen van de stapels in mijn werkkamer, vond ik een brief van de Kamer van Koophandel (KVK) met de felicitaties dat ik al meer dan tien jaar mijn eigen bedrijf had. Aanvankelijk een beetje verbaasd, zag ik dat volgens de cijfers van het CBS 60 procent van de zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers) die tussen 2008 en 2010 met hun onderneming waren gestart binnen vijf jaar waren gestopt. De factoren met de grootste kans op stoppen waren vrouw zijn en een onderneming hebben in de gezondheidszorg. Opeens had ik de neiging de vlag uit te hangen.
Mijn bedrijf startte op een zonnige dag in het najaar. Mijn ‘vriendje’ met wie ik later het boek over Integrative Medicine (IM) schreef, moest iets regelen voor haar bedrijf bij de KVK. Daarna zouden we samen gaan wandelen op het strand. In die tijd hoefde je nog niet overal een afspraak voor te maken dus toen de receptioniste vroeg of ik ook een medewerker van de KVK wilde spreken, werd me een kwartiertje later gevraagd wat de naam van het bedrijf was dat ik wilde laten registreren. Daar had ik nog niet over nagedacht. Sowieso had ik niet bewust nagedacht over ‘mijn bedrijf’. Hoewel ik in het leven veel had ondernomen, had ik behalve met mijn postkantoortje ‘het Varkenskot’ op de derde verdieping van het ouderlijk huis, geen ervaring met ‘een onderneming’. Ik wist wel dat ik de regels en beperkingen van de reguliere zorg en van de groeiende vrijwilligersorganisatie die ik met mijn voormalige lief had opgericht steeds minder goed kon verdragen. De tijd van in vrijheid leren, spelen, oefenen en avonturieren leek verdwenen, terwijl mijn brein groeide richting verbinden van mogelijkheden. ‘Bongers Unlimited’ was dan ook mijn spontane antwoord. Dat leek de KVK-medewerker iets te vaag en dus voegde ik er, vanwege mijn toenmalige internationale bestaan, ‘Health(care) Improvement’ aan toe. De haakjes leken me gepast vanwege hun impliciete vrijheid om ook buiten een bestaand zorgsysteem mijn bijdrage te kunnen leveren aan het verbeteren van gezondheid.
De eerste jaren was mijn bedrijf behoorlijk slapend. Toen de onvermijdelijke beslissing viel me te laten uitkopen door de chirurgische maatschap, realiseerde ik me dat zonder inspanning, kennis of ervaring mijn ondernemerschap niet succesvol zou zijn. Aangezien ik niet van droog brood hou, genoeg geld had en een uitdaging niet uit de weg ga, heb ik me omgeschoold van loondienstwerker naar ondernemer. Dus heb ik mijn beperkende gedachten over geld geheeld, grote vissen in kleine vijvers gezocht, me suf ge-social-media-ed, websites geknutseld, een boek geschreven als ‘hardcover visitekaartje’ en ben ik uiteindelijk, zonder bordje aan de muur, aan de keukentafel gewoon begonnen.
Nu, zoveel jaren later, heb ik nog steeds geen bordje aan de muur. De tafel in de keuken is inmiddels verruild voor een zelfgemaakte miniversie en geplaatst in een heuse spreekkamer van mijn, met hulp, opgeknapte werkhuis.
Alle activiteiten die ik heb ondernomen om ondernemer te worden hebben me geen klanten gebracht. Desondanks waren ze niet zinloos. Ze hebben me geholpen mezelf opnieuw uit te vinden.
Hierdoor heb ik er vertrouwen in gekregen dat door het verzamelen, doorspitten en begrijpelijk overdragen van informatie over gezondheid en geluk volgens de principes van Integrative Medicine, anderen geïnspireerd kunnen raken om hun eigen gezondheid en geluk ter hand te nemen.
Daarvoor mag de vlag wel uit.