Uit eten met een dieet
16 Feb, 2023
Door Marieke Lebbink
Samen eten verbindt mensen. We worden er blij van en het kan een gevoel geven erbij te horen. Voor mensen met een dieet ligt een eenzaam gevoel juist op de loer. Het is uitdagend zo normaal mogelijk mee te kunnen doen.
Onlangs studeerde mijn dochter af en dat werd gevierd in een restaurant. Ik kan niet tegen tarwe, suiker en smaakversterkers, dus bestudeer ik de menukaart van tevoren en/of neem contact op met het restaurant om te kijken wat kan. Dit keer liep het anders. De lekkerste gerechten stonden op de kaart, maar alleen de tournedos, waar ik niet van houd, voldeed aan de criteria. Terwijl de rest van de familie zat te smikkelen van een lekker voorgerecht en toetje keek ik toe. Ik werd mij bewust dat dit een situatie is waarbij ik me eenzaam zou kunnen voelen. Eenzaamheid ontstaat als je de verbinding met jezelf, de verticale as, kwijt bent en/of als de verbinding met je omgeving, de horizontale as, niet is zoals je dat wilt. Het hart verbindt die twee assen. Gelukkig stond ik in verbinding met mezelf en overheerste de blijdschap voor mijn dochter en ons samenzijn waardoor het oké was.
Ook op spreekuur kom ik regelmatig mensen tegen die zich alleen voelen in bijzondere situaties. Soms is er ruimte om te smokkelen maar niet altijd. Bij een echte pinda-allergie is dat geen optie terwijl dat bij een prikkelbare darm of overgewicht makkelijker kan. Je kunt dan kiezen voor ongemak of wat minder gewichtsverlies zonder in een levensbedreigende situatie terecht te komen. Ik probeer mensen bewust te maken van die horizontale en verticale aspecten en te kijken waar de meeste pijn zit. Herkenning en erkenning daarvan zijn belangrijke stappen om vandaaruit op zoek te gaan naar een praktische oplossing bijvoorbeeld in de vorm van de ‘trukendoos’. Eten moet verteerd worden en daar hebben we energie en enzymen voor nodig. Dat kan lastig zijn in een sociale setting. De aandacht gaat vaak naar het gezelschap in plaats van het eten, waardoor goed kauwen niet altijd lukt en daardoor de enzymproductie dus ook niet. Daarbij zijn etentjes dikwijls in de avond als we al wat vermoeider zijn en ook dat helpt een goede vertering niet. Een breed spectrum enzymcomplex is zo’n truc waardoor verteringsklachten beperkt kunnen blijven. Ook specifieke enzymen kunnen hier hun dienst bewijzen. Wel belangrijk dat de diagnose helder is zodat je het goede middel kunt kiezen. Zo kun je bij een lactose-intolerantie het enzym lactase nemen, bij prikkelbare darm een enzymcomplex waar ook brush-borderenzymen zoals het exorfine-afbrekende DppIV enzym in zit, DAO (di-amino-oxidase) bij een histaminegevoeligheid of gluterase bij een glutenovergevoeligheid.
Maar met alleen enzymen ben je er niet altijd. Ook verhoudingen binnen de maaltijd spelen een rol. Helaas ligt de nadruk bij veel restaurants nog steeds op het vlees of vervanging en is groente een ondergeschoven kindje. Natuurlijk kun je kiezen voor een vegetarisch restaurant of een voorgerecht op basis van groente, maar als dat niet lukt, dan kan het eten van een portie gekookte groente als je nog thuis bent alvast een bodempje leggen. Denk aan licht verteerbare groenten zoals andijvie, witlof of Chinese kool. Dat voorkomt ‘overeten’ door overmatige trek en het reguleert de vertering door de aanwezigheid van vezels. De praktijk leert dat uit eten gaan met een dieet dan weer een stuk leuker wordt.