Wat ik leerde over elektrohypersensitiviteit

16 Jun, 2015

Door: Irene de Vries

Elektrohypersensitiviteit is een ziektebeeld waar ik moeilijk mee uit de voeten kan. Er wordt zoveel beweerd: chronisch vermoeid door WiFi, hoofdpijn door de wekkerradio, meer leukemie in de buurt van hoogspanningsmasten, hersentumor door gebruik van mobieltjes, magnetronmaaltijden levensgevaarlijk.
Ook de behandelingen brengen me in de war: beschermende folie, edelstenen die straling neutraliseren, apparaten die een ‘tegenfrequentie’ afgeven. Ronkende websites die dé oplossing beloven. Razend interessant allemaal en ik ben heel blij dat er gedacht wordt over gevaren en bestrijding van die gevaren, en ook dat er out of the box wordt gedacht. In het kader van: onderzoekt alle dingen en behoudt het goede.
Maar ik voel ook twijfel. Veroorzaken die apparaten werkelijk klachten? Of is de technologie zo onbegrijpelijk en snel dat er een soort primitieve angst voor ‘duivelse apparaten’ oppopt?

Kijken toekomstige generaties net zo meewarig naar deze angst als wij nu naar onze voorouders kijken, die rond 1840 de eerste stroomtrein als levensgevaarlijk voor de volksgezondheid en bedreigend voor de melkproductie van de koeien beschouwden? Nu lachen we om die angst en prijzen ons gelukkig met snelle treinen (mét WiFi…)
Of zijn we zo verblind door de voordelen van de nieuwe technieken dat we eventuele schadelijke gevolgen voor de gezondheid negeren? Is het primitieve angst of is het gezonde intuïtie als ik me ongemakkelijk voel als ik jonge meiden hun mobiel zie opbergen in hun beha?
Los van de vraag of elektromagnetische straling gevaarlijk is voor iedereen, is het wel duidelijk dat het leven van sommige mensen behoorlijk overhoop gehaald wordt door stralingsgevoeligheid.

‘Is het primitieve angst of is het
gezonde intuïtie…’

Ik had een patiënte die last had van hoofdpijn als ze achter de computer zat. Ze had daarnaast ook verschillende voedselintoleranties en eczeem. Met die computer-gevoeligheid kon ik niet zoveel, dus ik ben eerst haar lekke darm gaan repareren. De voedselintoleranties en het eczeem verdwenen en ze voelde zich sterker. Tegelijkertijd verdween ook de hoofdpijn bij computerwerk. Kon ze er beter tegen omdat ze zoveel fitter was? Was de gevoeligheid voor het elektromagnetische veld van de computer echt verdwenen?
Ik denk dat, nu haar darmbarrière niet meer lek was, ook haar andere barrières steviger waren geworden en ze daardoor in staat was de elektromagnetische ruis buiten te sluiten.
Wat kan ik doen? Wat moet ik weten? Wat is onzin, wat is relevant? Met die vragen belde ik Suzanne van de EHS-stichting. Had ik jaren eerder moeten doen! Het bracht me nuttige informatie gebaseerd op ervaringen van veel EHS-patiënten, aangevuld met kennis uit onderzoek, nuchter, zakelijk.

‘Kon ze er beter tegen omdat ze zoveel
fitter was?’

Ik leerde:
Er is hoogfrequente elektromagnetische straling (draadloos) en laagfrequente (alles met een draad en stekker).
Mensen kunnen gevoelig zijn voor hoog- of laagfrequent, soms voor allebei, en soms alleen voor één apparaat binnen een categorie: wél last van de tv, niet van de koelkast.
Welke klacht iemand krijgt, is individueel verschillend, maar wel consequent. Dus bijvoorbeeld altijd hoofdpijn van de WiFi en altijd buikpijn van de mobiel.
Klachten moeten verminderen of verdwijnen door het apparaat uit de schakelen, eventueel met een na-effect van enkele dagen. Dus zet op proef vijf dagen alle bronnen van hoogfrequente straling uit: geen WiFi, geen DECT telefoon, geen mobiel. En alle laagfrequente apparaten uit: de hele meterkast.
Straling meten is mogelijk, maar zegt niet of je daar daadwerkelijk last van hebt. Iemand anders in dezelfde omgeving hoeft er helemaal geen last van te hebben.
Elektrohooggevoelige mensen hebben vaker een onderliggende ziekte, denk aan Lyme, voedselintoleranties, stress en amalgaam.
Afschermingsmaatregelen werken beperkt of tijdelijk.

Het advies is: beperk de blootstelling, bevorder de eigen weerstand, verbeter de barrières, ruim zware metalen op, en verbeter de ontgifting.
Helemaal ons ding!

Meer informatie: www.voedingsarts.nl