Wel of niet een behandelovereenkomst?

17 Oct, 2017

Door: Tine Goedhart

‘Dat ondertekenen van een behandelovereenkomst, dat vind ik niks Tine. Als ik bij de huisarts kom, hoeft dat niet. Laatst had een vriend van ons een kleine ingreep en heb ik het hem gevraagd. Hij hoefde in het ziekenhuis niks te ondertekenen. Waarom wij wel met onze cliënten?’ vraagt Ruut.

Wat zouden goede redenen zijn om een behandelovereenkomst te tekenen met een cliënt? Is het verplicht? Waarom zou je het juist niet doen? Onderweg in de auto zit ik daar rustig over te denken. Het voelt een beetje raar om mijn shiatsu-behandeling te beginnen met ‘tekenen bij het kruisje’, maar dat kan ook komen omdat we het niet gewend zijn. Net zoals veel mensen een helm op de fiets belachelijk vinden, terwijl best veel mensen zich behoorlijk aan hun hoofd bezeren door ongelukken met de fiets zonder helm. Zou een cliënt me minder vertrouwen als ik een handtekening vraag? Zou mijn eigen rare gevoel spiegelen op de cliënt? Hoe zit het met mijn innerlijk respect dat ik een woord als ‘raar’ gebruik bij een getekende behandelovereenkomst?

Een vrij langdurige zoektocht en contacten met RBCZ en SCAG wijzen uit dat het sterk wordt aanbevolen met behandelovereenkomsten te werken, maar er is geen echte verplichting tot het ondertekenen van een behandelovereenkomst.

Als ik weer bij Ruut ben vraag ik me af of die vergelijking met de huisarts of die met de ingreep in het ziekenhuis terecht is. Misschien niet helemaal. Waarom gaat de gemiddelde Nederlander naar de huisarts? Volgens mij gewoon met allerhande kleine ongemakken. Veel van die ongemakken zijn van het type ‘pilletje erin, klaar is Kees’. Waarom gaat diezelfde Nederlander naar het ziekenhuis? Veelal vanwege vergelijkbare ongemakken en oplossingen. ‘Maar waarom komt een klant bij jou of bij mij Ruut?’ vraag ik me af. ‘Heel regelmatig als het niet levensbedreigend, maar wel onplezierig is en ook vaak als andere therapieën geen soelaas boden’ zegt Ruut schouderophalend voor ze aan mijn rug begint.

Precies! Als de klant het niet meer weet. Misschien zit daar een groter afbreukrisico in: anderen hebben het al geprobeerd, soms vinden mensen ons toch een beetje eng. Van een huisarts of ziekenhuisdokter wordt door de patiënt makkelijker geaccepteerd dat er verschillende medicijnen geprobeerd moeten worden voordat er iets werkt. Een man bij ons uit de straat vertelt dat zijn cardioloog hem op andere medicijnen gezet heeft voor zijn bloeddruk omdat die bloeddruk niet genoeg omlaag is gegaan met het vorige medicijn. Hij vindt natuurlijk niet dat zijn dokter onbekwaam is. Een gecontroleerde ‘trial and error’-methodiek kan een natuurgeneeskundig / complementair therapeut zich moeilijker veroorloven. Deze argumenten tellen vanzelfsprekend zwaarder als de klant een kind betreft of ernstiger ziek is.

‘Wat zouden goede redenen zijn om een
behandelovereenkomst te tekenen met een cliënt?’

Onderwijl doet Ruut het liedje van Meat Loaf: Yes or No? Dat wil ze weten en ik weet het niet. Een behandelovereenkomst zouden sommige van mijn klanten vreemd vinden. Als ik het zeg, zegt er een stemmetje in mijn hoofd ‘ja maar…waarom is het nou zo vreemd? Je kan met je klant best de wens uitspreken dat je graag resultaat X na Y behandelingen wenst.’ Ineens komt het antwoord bij me binnen: Je zou het in de kosmos kunnen zetten als een lichte positieve energie die de intenties van beiden bekrachtigt en zo maak je van een behandelovereenkomst een mooi document. Ruut en ik glimlachen gelukkig naar elkaar.

Conceptbehandelovereenkomsten zijn er in vele vormen (fysiek, psychosociaal, etc.). Op de site van je beroepsvereniging of koepelorganisatie vind je voorbeelden die je zou kunnen gebruiken.

Heb je vragen? Mail me: tine.goedhart@vnt-nederland.nl