De praktijk van Jetty van der Wijk

17 Dec, 2020

Door Karin de Jonge

Met een uitnodigend gebaar laat Jetty van der Wijk me binnen in haar praktijkruimte in Heerhugowaard. Centraal in de ruimte staan schildersezels in plaats van de gebruikelijke behandeltafel. Een stellingkast vol creatief materiaal vervangt de bekende boekenkast. Ik kijk mijn ogen uit, want deze praktijk voor beeldende therapie is heel anders dan de praktijken die ik meestal voor deze rubriek bezoek. Beeldende therapie is dan ook een niet zo bekende behandelvorm, zowel in de reguliere als complementaire zorg.

Tijdens ons gesprek beweegt Jetty door haar praktijkruimte, wijst op diverse materialen en werkstukken en geeft me zo een inkijkje in een sessie beeldende therapie. Met haar beeldende uitleg doet ze haar vak eer aan. ‘Ik vind het zo’n mooi vak. Omdat je non-verbaal werkt met mensen, geeft het een andere ingang om met iemand te werken. Het creatieve materiaal is een hulpmiddel om iets uit te drukken van wat er vanbinnen speelt. De verbeelding wordt gestimuleerd, en die beelden symboliseren vaak iets van waar iemand mee zit. Het raakt een andere laag dan woorden, waardoor mensen meer uit hun hoofd kunnen komen.

Veel van mijn cliënten die kampen met burn-out of depressieklachten ervaren dat ze vastzitten en in hun leven niet doen wat ze eigenlijk willen doen. In het eerste gesprek laat ik ze opschrijven wat ze willen veranderen. Vervolgens gaan we aan de slag met materiaal. Daarbij laat ik ze steeds kiezen, bijvoorbeeld uit verf, klei, mergel, knipsels. Alle keuzes, hoe klein ze ook lijken, zijn belangrijke stappen. Het gaat erom dat iemand iets kiest vanuit zichzelf en niet omdat ik het zeg. Zo kan iemand in contact komen met de eigen wensen en behoeftes.’ Jetty vervolgt lachend: ‘Soms worden cliënten helemaal gek van mij, elke keer weer die keuzes. Dan help ik door de keuze tot twee te beperken, dus óf een collage óf een tekening, passend bij het thema. Dat maakt het overzichtelijk. Aan het einde van de therapie pakken we alle werkstukken er weer bij, zodat je de voortgang kan zien.’