De Praktijk van Maud Berens

17 Dec, 2018

Door: Karin de Jonge

Via een weelderige tuin in herfsttooi, bereik ik de praktijkruimte van rebalancer en traumatherapeut Maud Berens. Aan de achterkant van haar huis in Lunteren gelegen, heeft de ruimte grote ramen die uitkijken op de tuin. Terwijl ik het uitzicht bewonder, vertelt Maud dat de gordijnen bij een rebalancingsessie natuurlijk dichtgaan, maar bij traumasessies vaak juist openblijven. Kijken naar de tuin en wat daar groeit en bloeit, kan namelijk ook ondersteunend werken. ‘Het lijken kleine dingen, maar het zijn allemaal hulpbronnen die je kan gebruiken in de behandeling, heel belangrijk in de begeleiding bij trauma’s.’

Maud startte haar praktijk zo’n achttien jaar geleden. Haar basis is rebalancing, een vorm van lichaamswerk via aanraking. Vervolgens specialiseerde ze zich verder in traumawerk. Ze volgde daarvoor twee opleidingen: Somatic Experiencing®, gevolgd door de verwante opleiding Neuro Affective Relational Model®, die zich richt op ontwikkelingstrauma’s. Somatic Experiencing® werd ontwikkeld door medisch bioloog en psycholoog Peter Levine. Hij deed onderzoek naar de fysiologische effecten van trauma op het zenuwstelsel en de blijvende impact als deze effecten niet ontladen kunnen worden. ‘In het lichaam zit de lading vast. Om het trauma echt op te lossen, zul je naar het lijf moeten, daar moet het gebeuren,’ legt Maud uit.

‘Het gaat er dus om dat je het lijf helpt om weer ruimte te gaan ervaren. Als er veel trauma is bij iemand, zie je vernauwing optreden. Dat zie je al in kleine dingen. Een voorbeeld: ik nodig iemand in een sessie altijd uit om te kijken waar hij of zij wil zitten, op een comfortabele plek in de ruimte. Veel mensen met trauma zijn niet gewend te voelen wat comfortabel is en dan zie je bijvoorbeeld dat iemand liefst zo snel mogelijk ergens gaat zitten. Door daarbij stil te staan, kan iemand zich al bewust worden van dit soort mechanismes.