In de voetsporen van Hippocrates

24 Feb, 2020

Door Toine de Graaf

Spiros Dimitrakoulas is een bekende naam in de wereld van de reflexologie. Hij was voorzitter van de Griekse beroepsvereniging (Hellenic Association of Reflexology) en ook van de RiEN (Reflexology in Europe Nexus). Als reflexoloog is hij gespecialiseerd in pijn, sport en ouderen. Naast zijn praktijk in Argos geeft hij les, onder meer aan studenten geneeskunde. Ook verzorgt hij trainingen in Orthopedische Reflexologie (OR). Een specialisatie die hij zelf ontwikkelde en waarmee hij voortborduurt op het werk van een illustere landgenoot: ‘Hippocrates schreef al over de kunst van het wrijven’.

De Griekse geneesheer Hippocrates van Kos (ca. 460 v.Chr. – 370 v.Chr.) wordt algemeen gezien als de ‘vader’ van de westerse geneeskunde. Hij stelde een diagnose op basis van lichamelijke symptomen en schreef daarbij een therapie voor. Dat was nieuw in zijn tijd, waarin ziekten veelal werden toegedicht aan bovennatuurlijke oorzaken.
Anno 2020 vormt Hippocrates nog altijd een bron van inspiratie, zowel binnen de reguliere geneeskunde als in het CAM-veld. Zo legt elke arts en therapeut bij het afstuderen de ‘Eed van Hippocrates’ af, waarin de beroepsmoraal is vastgelegd. Van Hippocrates is ook de uitspraak: ‘Onze voeding is ons medicijn, en het medicijn is onze voeding’. Een opvatting die breed wordt omarmd binnen de natuurlijke gezondheidszorg.

Sommige complementaire therapeuten borduren op geheel eigen wijze voort op het werk van Hippocrates. Zoals Spiros Dimitrakoulas, die zich bij het ontwikkelen van de ‘Orthopedische Reflexologie’ liet inspireren door zijn vooraanstaande landgenoot. Hij verdiepte zich daarvoor in het ‘Corpus Hippocraticum’, een verzameling geschriften waarvoor Hippocrates de basis legde. Daarnaast maakte hij gebruik van het werk van Claudius Galenus, een invloedrijke Grieks/Romeinse arts die de ideeën van Hippocrates overnam. ‘Ook interessant is wat de Romeinse schrijver Aulus Cornelius Celsus meldt in zijn medische encyclopedie, die ongeveer dateert uit het jaar 25’, vertelt Spiros. ‘Celsus verwijst veelvuldig naar de oud-Griekse dokters. Hij beschrijft onder meer het wrijven van de ledematen om hoofd en lichaam te bevrijden van ‘residuen’. Fascinerend is ook wat hij meldt over kruisreflexen: het wrijven van het ene ledemaat om het andere ledemaat te helpen. Een principe dat nog altijd breed wordt toegepast door reflexologen.