Dansen op de grens van de pijn

25 Jun, 2018

Door: Toine de Graaf

Na een loopbaan in de verpleegkunde, rolde Elsemarie Richt in de reflexologie. In 2004 begon ze, naast haar praktijk, ook les te geven. In de jaren die volgden, doceerde ze in tal van landen voet- en handreflexologie. Gaandeweg ontwikkelde ze RoloR, een methode waarbij minder kracht nodig is. ‘Het vak houdt in dat je een prikkel aanbiedt waar een mens iets mee kan’, vertelt ze. ‘De beste prikkel bied je aan vanuit een ontspannen houding.’

Na de hbo-verpleegkunde, ging ze aan de slag in de wijkverpleging. ‘Wat mij tegenstond, was dat ik pillen moest geven’, vertelt Elsemarie Richt. ‘Toen ik op een keer een lezing over reflexologie bijwoonde, werd ik getriggerd. Ik hoorde twee dingen: je moet van mensen houden en je blijft buiten de patiënt, dus je stopt er niks in. Dat sprak mij erg aan. Ik ben het toen eerst zelf gaan ervaren, en dat was de volgende trigger. Want reflexologie deed mij ontzettend goed. Dingen die ik niet snapte, gebeurden.’
Ze ging een opleiding volgen. Aanvankelijk in Nederland, maar na een jaar verlegde ze haar koers naar de VS. ‘Ik heb onder andere trainingen gevolgd bij Dwight Byers, de neef van Eunice Ingham die geldt als de grondlegster van de reflexologie.’

Na haar opleiding werd ze gevraagd les te geven. ‘Maar daar had ik geen ervaring mee. Toen ik van collega Thijs Versteegh hoorde dat Dwight naar Nederland zou komen om een training te geven, heb ik hem op een zondag gebeld. Ik vroeg hem of ik kon assisteren. Dwight vond het prima. Dat was voor mij het begin van het lesgeven, in 2004 was dat. Later dat jaar ben in naar de VS gereisd om drie klassen te draaien. Vandaar ben ik doorgevlogen naar Peking, om een Chinees reflexologie-congres bij te wonen. Voor ik het wist stond ik daar op de bühne, voor een zaal met 1300 Chinezen. Dat was zó bijzonder.