Medische basiskennis: ADHD en autisme

07 Aug, 2012

Door: Els Smits

ADHD en autisme staan bekend als ontwikkelingsstoornissen. De diagnose volgens de DSM-IV criteria ontstaat door te kijken naar het gedrag. De behandeling bestaat in veel gevallen uit medicijnen en gedragstherapie om afwijkend gedrag te controleren. Maar gedrag is slechts een uiting van zaken die in lichaam en geest plaatsvinden. De exacte oorzaken van beide stoornissen zijn in de meeste gevallen onbekend, echter, er zijn veel verschillende theorieën over in omloop. Een daarvan betreft de uitgebleven afremming van primaire reflexen in het lichaam.

Elk kind wordt met een aantal primaire reflexen geboren, die nodig zijn om te bewegen in en zich te leren verhouden met de buitenwereld. Voorbeelden zijn de zuigreflex, die op gang komt als je de wang van de baby aanraakt en de palmreflex die ervoor zorgt dat hij zijn handje dichtknijpt als je zijn handpalm aanraakt. De reflexen dragen bij aan het aanleren van een aantal basisfuncties. Tegen de tijd dat het kind gaat kruipen en zintuiglijke informatie weet te coördineren, worden de primaire reflexen geïntegreerd en maken ze plaats voor de zogenaamde houdingsreflexen. Deze helpen bij het rechtop staan en zitten en om bewuste controle over de bewegingen te ontwikkelen. Bij een kind van 2 jaar zijn, als hij alle vrijheid heeft gehad om zich te bewegen, de primaire reflexen in principe geïntegreerd. Ze blijven aanwezig, maar in geremde toestand. Soms gaat het echter mis met dat remmen, wat tot gevolg heeft dat de reflexen aanwezig blijven en op die manier de motorische en cognitieve ontwikkeling van het kind kunnen verstoren.