Eetstoornissen, oorzaak en gevolg

19 Jun, 2014

Door: Trudy Vlot

Bij voeding hoort onlosmakelijk eten. Vroeger was het een noodzaak om te eten. Tegenwoordig is het een luxe en moeten we er allemaal iets van vinden, omdat het allerlei problemen met zich mee kan brengen. In de media wordt er veelvuldig gepraat, geschreven en gepost over voeding en eten. In dit kader gaat er veel aandacht naar overgewicht en de daarbij behorende problemen. Bij overgewicht ligt de nadruk op teveel eten. Maar wat als het eten zelf een probleem wordt?

Er bestaan diverse eetstoornissen, zoals anorexia nervosa, boulimia en orthorexie. Bij de verschillende aandoeningen kunnen ook subeetstoornissen voorkomen als pica (het eten van ‘vreemde’ dingen) of ruminatiestoornis (herkauwen, het opgeven van voeding uit de maag en opnieuw weer opeten). Komt dit door al die informatie over voeding? Creëren we zelf onze cliënten door ze te overspoelen met feitjes en andere zaken, waardoor ze door de bomen het bos niet meer zien en dan maar stoppen met eten of zich er in ieder geval schuldig over voelen? Of liggen er andere oorzaken aan ten grondslag?

1. Zhang L et al. The role of NPY and ghrelin in anorexia nervosa. Curr Pharm Des 2012; 18(31) 4766-78
2. Smitka K et al. The role of ‘mixed’ orexigenic and anorexigenic signals and autoantibodies reacting with appetite-regulating neuropeptides and peptides of the adipose tissue-gut-brain axis: relevance to food intake and nutritional status in patients with anorexia nervosa and bulimia nervosa. Int J Endocrinol 2013; 483145 Epub 2013 sept 9
3. Stern JM. Psychiatry, psychotherapy and gastroenterology – bringing it all together. Alim Pharm and Ther 2003; 17(2), 175-184
4. Budavari AL, Olden KW. Psychological aspects of functional gastrointestinal disorders. Gastr Ent Cl of NA 2003; 32, 463-476