De ziekte van Lyme, een natuurgeneeskundig perspectief

10 Jun, 2011

Door: Bert Kloosterman

Tot voor kort was de ziekte van Lyme (Borreliose) in een bepaald seizoen actueel. Dit is achterhaald omdat de symptomen van de ziekte zich het hele jaar door manifesteren. In het bijzonder geldt dat voor late[re] verschijnselen, voor chronische vormen en het post-Lymesyndroom. De besmetting zelf blijft afhankelijk van bijvoorbeeld weersomstandigheden die uitnodigend moeten zijn voor zowel teken als mensen om naar buiten te treden. Overigens wordt de bacterie niet alleen door teken overgebracht maar ook door muggen, vliegen, luizen, vlooien enzovoort. Door de frequentie heeft de besmetting zich ontwikkeld tot een pandemie.

De reguliere behandeling versus de natuurgeneeskundige
De ervaring heeft geleerd, dat de reguliere behandeling met antibiotica vaak niet succesvol is. Voorwaarden zijn dat het antibioticum voldoende hoog gedoseerd wordt en dat de kuur lang genoeg duurt. Van gebruikelijke kuren korter dan vier weken kan veelal geen resultaat worden verwacht. In een periode van vier weken heeft de bacterie een ‘zwak’ moment en dan is de kans dat deze wordt gedood het grootst. Twijfels over de doelmatigheid van antibiotica bij Borreliose, nemen steeds sterker toe. De bacterie is zodanig slim, dat deze zich niet gemakkelijk laat uitroeien. Hij kan zich in het lichaam verstoppen en van gedaante veranderen waardoor hij onbereikbaar wordt voor antibiotica.