Let it Happen!

11 Mar, 2013

´je moet een doel hebben in je leven, iets dat jij aan de wereld wilt geven, en dat de moeite waard is om je bed voor uit te komen elke dag opnieuw´. Dit hoorde ik onlangs iemand in een tv-programma beweren. Het ging over mensen die op zeer hoge leeftijd nog dagelijks actief zijn en een goede gezondheid genieten.

Ik dacht op deze maandagochtend: wat is dan mijn gift voor de wereld vandaag? Waar kom ik mijn bed voor uit? Wat is mijn doel? Op welke manier kan ik een aandeel leveren aan de wereld? Welke vorm moet het hebben? Mijn medemens bewust maken van het licht in zichzelf. Dat is er een! En dan… mijn hart openen ….. dat is twee (maar moet ik daar mijn bed voor uit?)…. In verbinding zijn met de levende natuur om me heen…..dat is drie. Komen deze voornemens en wensen in aanmerking voor ´een aandeel leveren aan?’ En oja, ik schrijf mijn zieleroerselen en ervaringen op en deel enkele daarvan met de lezers van mijn nieuwsbrieven in de verwachting dat zij iets herkennen in wat ik schrijf. Een soort eenzijdige communicatie lijkt dit, ware het niet dat ik het gevoel heb dat ik uit naam van vele anderen schrijf. Maar is dit een aandeel? Wordt het nu niet eens tijd om uit de stilte, waar ik al maanden in vertoef, te stappen en tot actie over te gaan? Zoals bijeenkomsten organiseren over de onderwerpen die mij zo na aan het hart liggen? Samen zijn met anderen om vorm te kunnen geven aan liefde voor ons zelf? Of is dit allemaal te hoog gegrepen en moet ik mijn doelen bijstellen?

Laat ik maar bij het moment van nu beginnen. Wat ga ik doen vandaag om mijn bijdrage aan het ´geheel´ te leveren? Ik besluit mijn impuls dit keer te volgen en ik maak op deze vroege maandagochtend een wandeling van ruim een uur door het bos, zonnestralen in mijn gezicht en me bewust van de frisse geuren en de vogelgeluiden die het voorjaar verwelkomen. Heerlijk!

Een deel van mij is nog steeds stil, een verwachtingsvolle, dynamische stilte. Een dicht bij mezelf zijn, energie van het hart. Maar een ander deel in mij zegt deze ochtend dwingend: Je moet wat doen! Het wordt tijd om te handelen! Je wilt toch iets nieuws creëren? Plannen maken moet je! Denk je dat het je vanzelf aan komt waaien?

Thuisgekomen pak ik het opengeslagen boek van Pamela Kribbe, Gesprekken met Jeshua, en mijn oog valt op een alinea die een deel van de overgangsfase beschrijft van het oude egogebaseerde naar een nieuw hartgedragen bewustzijn. Hier staat dat wij scheppen veelal associëren met ´iets doen´, terwijl het creëren op de manier van het hart meer een ´laten gebeuren´ is. Dat zijn we niet gewend en daarom blokkeert onze wil (van waaruit we gewend waren te handelen) ons nog vaak op veel manieren in onze natuurlijke creatiekracht. Ik lees de volgende woorden:

…De essentie van werkelijke creativiteit is: je afstemmen op het liefdesbewustzijn. Dat is niet ‘iets doen´, maar ´iets laten´, iets loslaten (je plannen, verwachtingen, overtuigingen).
Dit is een daad van openstaan en luisteren naar iets dat groter en wijzer is dan je eigen, in dualiteit gevangen denken. Iets dat vol compassie is met jou en jouw hoogste levensdoelen…
… creëer vanuit liefde en zelfacceptatie: voel je eigen energie, voel hoe mooi en oprecht je bent, nú al. Dat is alles. Creëren is het licht in jezelf erkennen en het daarmee laten ontkiemen in jouw psychische én materiële werkelijkheid.

Is dat niet een prachtige boodschap?
Vanuit een volledige acceptatie spreek ik mijn ego geruststellend toe: ‘Het is okee….. ik heb genoeg gedaan, gewild, gepland, zorgen gemaakt en gezorgd, verwachtingen gehad, en vooral gestreden voor en tegen…en met me zelf…….’
Ik BEN en ik creëer een nieuwe werkelijkheid voor mezelf. Ik laat los. Ik BEN en ik creëer….
Ik voel steeds meer de verbinding met alles om me heen en dat is meer dan dat ik met mijn ogen zie. Levensenergie doordringt alles wat leeft…. Hart vindt hart…licht vindt licht… liefde vindt liefde…..samensmelting…. één.

Als jouw rust en innerlijke stilte een stilte is van alert bewust Zijn, dan creëer je met je hart. Deze energie zorgt ervoor dat je rijkere mogelijkheden naar je toe trekt. Zelfs als je je vast voelt zitten in een bepaalde situatie, relatie of in een werkomgeving die niet meer bij je past, is het mogelijk om vanuit je hart iets mooiers te creëren. Accepteer en laat innerlijk los. Voel liefde voor jezelf, laat de dingen en wees alert op wat er naar je toekomt.

Je ego zal dit een softe en kleffe vertoning vinden en zal willen vasthouden aan zijn eigen methodes, maar het andere deel in jou weet beter. Voel maar….
Is jouw hart niet een geweldig cadeau voor de wereld in jou en om je heen? Over ´aandeel´ gesproken…..

Ik wens jou van HARTe vertrouwen en een inspirerend creatieproces toe! Laat het gebeuren!

In licht en liefde,

Tineke Kleine Deters
www.praktijknatuurlijkbewust.nl