Werkzaamheid geneesmiddelen pas geaccepteerd nadat het werkingsmechanisme is opgehelderd

12 Aug, 2013

Werkzame geneesmiddelen worden alleen gebruikt als we de werking ervan begrijpen. Alleen bewijs voor werkzaamheid en veiligheid is niet voldoende. In een artikel dat 8 augustus is gepubliceerd in het ‘Journal of Pain Research’, toont de arts-farmacoloog professor J.M. Keppel Hesselink aan dat begrip van hoe een geneesmiddel werkt enorm belangrijk is voor de acceptatie ervan.

Het natuurlijke middel palmitoylethanolamide, dat in 1957 ontdekt werd, bleek in de eerste tientallen jaren na de ontdekking goed werkzaam te zijn bij ontstekingen zoals de griep en bij chronische pijnen. Maar niemand begreep hoe de stof werkte. Daarom besteedde de wetenschap geheel geen aandacht meer aan de stof, totdat de Nobelprijswinnares professor Rita Levi-Montalcini in het begin van de jaren 90 ontdekte dat deze lichaamseigen stof overactieve ontstekingscellen remt, de zogenaamde mestcellen. 

Enkele jaren later werd bekend dat palmitoylethanolamide in het lichaam bij chronische pijn en ontstekingen via de celkern de fysiologie van de cel reset, zodat de pijn en ontstekingsveroorakende stoffen in het lichaam in hun werking geremd worden. Die receptor is een kernreceptor en draagt de naam van de PPAR receptor. 

Pas nadat de medische wetenschap begreep dat palmitoylethanolamide zijn pijnremmende en ontstekingsremmende werking ontvouwt via deze mechanismen werd de stof bekend en gingen er veel meer wetenschappers over publiceren. Inmiddels zijn er ongeveer 400 wetenschappelijke artikelen over deze stof te vinden.