Inslapen: Euthanasie of palliatieve sedatie?

11 Aug, 2021

Door Nienke van der Heide

‘We hebben tot kwart voor drie samen gezongen, liedjes uit de oude doos. Mijn vader aan de ene en ik aan de andere kant van het bed. Mijn moeder was zó blij. ‘Ik ga vandaag verder!’, zei ze. De huisarts kwam om kwart voor drie. Hij vroeg ons of we nog wat tijd nodig hadden. ‘Nee, nee!’, zei mijn moeder, ‘ik heb al zo lang gewacht!’ Om drie uur was de huisarts klaar om het infuus toe te dienen. Zes minuten over drie was ze overleden. En ze was ook meteen echt weg.’

Nog maar zes weken na het overlijden van zijn moeder spreek ik Emrik Suichies. Hij is zichtbaar aangedaan door het verdriet én de schoonheid van het intense contact dat ontstond tussen hem, zijn ouders en de huisartsen die zijn moeder begeleidden bij haar laatste levensfase. Emrik, zelf zorgverlener en bruggenbouwer tussen reguliere en integrale gezondheidszorg, vindt het belangrijk dat er meer bekendheid komt over de terminologie rondom het levenseinde. Hij wil daarom graag zijn ervaringen delen. Euthanasie, palliatieve sedatie, inslapen – ze hebben verschillende betekenissen voor artsen en hun patiënten. ‘Communicatie tussen arts en patiënt is altijd belangrijk, en is soms moeilijk. Maar hier gaat het over een wel heel essentieel stuk. Dan is het van wezenlijk belang dat arts en patiënt van elkaar weten waar ze het over hebben.’

Emrik is bestuurslid van de beroepsvereniging VBAG, internationaal docent biofysische geneeskunde en YIN-therapeut. Hij was jaren directeur van het door hem opgezette gezondheidscentrum New Health Centre in Sneek. Hij begon zijn loopbaan als fysiotherapeut in het ziekenhuis, waar hij ook op de ic werkte. ‘Ik ben dus wel bekend met de dood en het sterven. In de tijd dat ik in het ziekenhuis werkte, sprak men van actieve en passieve euthanasie. Nu worden er andere woorden gebruikt.’ Sinds de inwerkingtreding van de Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding uit 2001 wordt er gesproken van euthanasie wanneer een arts middelen toedient waar de patiënt aan overlijdt. Daarnaast is er palliatieve sedatie, waarbij de patiënt in slaap wordt gebracht tot hij of zij uit zichzelf overlijdt. Voor euthanasie moet de arts een uitgebreide procedure doorlopen, waarbij een onafhankelijk arts dient te worden geraadpleegd, een zogenoemde SCEN-arts. Bij palliatieve sedatie is die procedure niet nodig, omdat het onder normaal medisch handelen valt. Emrik zegt: ‘Maar die terminologie is verwarrend, want voor veel mensen staat ‘inslapen’ gelijk aan euthanasie, terwijl dat voor artsen vaak staat voor palliatieve sedatie.’

Lees het gehele artikel vanaf pagina 32 in het VNIG 5/21.

Wilt u het gehele artikel als PDF bestand ontvangen? Bestel het dan hier voor € 3,50.