Merleau-Ponty en de filosofie van de natuurgeneeskundige

13 Feb, 2013

Door: Nienke van der Heide

Natuurgeneeskundig therapeuten krijgen als vanzelf met filosofie te maken. Vaak opgegroeid in een samenleving waar de nadruk ligt op een rationele benadering van het lichaam, gezondheid en ziekte zijn wij op zoek gegaan naar een andere manier om om te gaan met gevoelens van fysiek en emotioneel onbehagen. Hierbij hebben we de bestaande ideeën over hoe we als mens in elkaar zitten en wat ons verder kan helpen, moeten ondervragen en zijn we gaandeweg op nieuwe sporen gekomen.

In onze zoektocht hebben we gemerkt dat er naast de dominante filosofische ideeën die gebaseerd zijn op de scheiding van lichaam en geest en een lofzang op de rede, ook andere stromingen zijn die onze ervaringen dichter benaderen. Velen van ons zijn geïnspireerd door oosterse filosofieën, waarin
lichaam en geest niet uit elkaar zijn gehaald en waar geen yin zonder yang kan bestaan. Maar ook in de westerse filosofische tradities zijn stromingen die een centrale plek geven aan de eenheid van lichaam en geest en die ruimte laten aan de ambiguïteit van het bestaan. De belangrijkste hiervan is wellicht de fenomenologie, en dan vooral zoals die is uitgewerkt door Maurice Merleau-Ponty.