Hoe ik steeds weer samenwerking zoek

21 Dec, 2016

Door: Rini Storm

Toen ik vanmorgen aankwam op mijn werk, de HvNA, opleiding voor natuurgeneeskunde en homeopathie, floten de vogels om me heen en kwam er een koele bries uit het bos van Landgoed Larenstein. Zo op de vroege ochtend is het hier weldadig, het ultieme gevoel van gezondheid. Het is dit gevoel dat ik wil doorgeven, vroeger aan mijn patiënten en nu aan mijn studenten.

Mijn interesses lagen van jongs af aan bij mensen. Wat beweegt ze, wat doen ze samen, wat drijft ze? Al vroeg las ik boeken over (para)psychologie, astrologie, sociologie en gezond leven. Door deze interesses te volgen, belandde ik op de sociale academie. De teleurstelling kwam in het werkveld toen ik ontdekte dat ik eraan werkte dat mensen zich leerden aanpassen aan een systeem, een systeem dat ze ziek maakte. Na de nodige omzwervingen wist ik wat ik echt wilde: iets met genezen. Mensen echt beter maken! Ik startte mijn studie voor homeopaat. De concrete werkvorm sprak me aan, belangrijk voor me omdat ik nog weleens de neiging had om te verdwalen in het spirituele.

Als homeopaat trok ik vrij snel in bij een praktijk voor verloskunde. Een boeiende plek met collega’s uit veel disciplines, van verloskundigen tot haptonomen, van gynaecologen tot kraamverzorgsters. Complementair werken was toen nog geen begrip, ieder deed waar hij of zij het beste in was voor de aanstaande moeder. Het was geweldig met zoveel respect voor elkaars kunnen samen te werken. In deze tijd ontwikkelde ik mijn visie op onze positie in de gezondheidszorg. Een mooi woord trouwens dat precies zegt wat wij doen. Ons werkterrein is het herstellen, vergroten en in stand houden van gezondheid. Als gezondheid wordt vergroot, verdwijnt ziekte. Ziekte in de breedste zin van het woord is dus altijd een gebrek aan gezondheid. Deze visie heeft mij bevrijd van veel ballast. Ik hoef niet meer te wedijveren met andere disciplines die meer werken vanuit het perspectief van ziekte bestrijden. Mijn visie vervult me met helderheid en kracht en geeft me een permanente oriëntatie.

Al vrij snel ging ik naast mijn praktijk lesgeven in homeopathie aan de Hogeschool voor Natuurgeneeswijzen Arnhem (HvNA). Het lesgeven op de zaterdagen bracht de dynamiek die ik in mijn praktijk soms miste en ik ontdekte dat ik hier mijn passie kon doorgeven: mensen – en de samenleving – gezonder maken. Mijn bijdrage aan de wereld! Dertien jaar geleden kreeg ik de kans om directeur te worden van de opleiding. Die kans heb ik met twee handen gegrepen. Zo kon ik verder bijdragen aan het professionaliseren van de natuurgeneeskunde en de homeopathie. Mijn overtuiging is dat als we een volwaardige positie in de gezondheidszorg willen innemen, onze opleidingen ook volwaardig moeten zijn.

‘Als gezondheid wordt vergroot,
verdwijnt ziekte.’

Syllabi zijn nu mooie boeken, alle docenten zijn hbo-didactisch geschoold en we hebben een holistische lesmethodiek ontwikkeld voor beide beroepen. Was dat altijd leuk om te doen? Nou nee, eerlijk gezegd niet. In dit professionaliseringsproces kom je in een wereld terecht met beroepsverenigingen, vergaderingen, externe eisen, bureaucratie etc. Helemaal niet mijn ding, maar toch kreeg ik iedere keer als er weer een stapje was gerealiseerd, een enorm gevoel van voldoening.

Vorig jaar is de opleiding verhuisd naar Landgoed Larenstein, waar de Hogeschool Van Hall Larenstein is gevestigd, een hbo-opleiding in natuur en technologie. We zitten nu helemaal in het groen. Dankzij Hogeschool Van Hall staan bij veel bomen en planten naambordjes, waardoor onze studenten buiten de planten kunnen bestuderen die ze straks gaan gebruiken. Hoe kun je nog mooier terechtkomen als opleiding in de natuurgeneeswijzen?
En ook hier ga ik de samenwerking weer zoeken met onze ‘reguliere’ collega’s.

Zo reflecterend komt er een beeld naar boven van mij waar ik zelf van sta te kijken, ik ben een samenwerker!

Meer informatie: www.hvna-opleidingen.nl