Reflexpunt: Het reflexpunt

07 Jun, 2012

Door: Inge de la Rie

Van achter naar voren lezen is altijd al mijn gewoonte geweest. Zo ben ik ook geboren. Met mijn voeten eerst. Dus het eerste dat mijn aandacht kreeg, was Het Reflexpunt. Wat een mooi initiatief, was mijn reactie. Meer dan getwitter in de ruimte en voor een publiek ‘who cares’.
De naam Reflexpunt trok mijn aandacht omdat reflexologie al 10 jaar mijn beroep is. Wat is dat, wat voor mij zo van-zelf-sprekend is, eigenlijk? Reflex, reflecteren. Het bracht me op de nieuwsgierige gedachte wat ik hierover zou kunnen reflecteren op dit punt.

Spiegelreflexcamera
Daar ben ik eens lekker op in gaan zoemen, zoals ik dat noem. Me gaan focussen. Meteen kwam de enorme telelens van mijn digitale spiegelreflexcamera in mijn verbeelding. Men noemt fotografie ook wel ‘schrijven met licht’. Dat ontroerde me erg, de eerste keer dat ik dat hoorde. Schrijven met licht, dat is het ja. Het licht vangen van ‘het’ moment, hier en nu en het laten zien. Als vervlogen deeltje in een constante verandering. Er was eens…

‘Het voor het oog onzichtbare zichtbaar maken.’

‘Het licht reflecteert een beeld. Schaduw ontneemt beeld’, was ongeveer het eerste dat we leerden op de cursus fotografie. Kijk wat je daarmee kan, was de eerste opdracht. Met zo’n telelens maak je de prachtigste macrofoto’s. Dicht bij je object moet je dan wel een beetje bijlichten. De structuur en de verfijning blootleggen. Het kleine eren in het groot.
Het voor het oog onzichtbare zichtbaar maken.
Een passie was geboren. Daarmee kwam een volgende vraag in beeld. Het is wat het is en wat doe ik ermee? Puur laten zoals het is of manipuleren met Photoshop in een creatieve schepping van wat je er nog meer mee kan. ‘Het’ anders maken. Altijd weer een afweging, een keuzemoment. Soms lastig om die keuze te maken. Volgens de cursusleiding heb ik talent en moet ik vooral de vervolgcursussen gaan doen. Dat geeft een glimlach op mijn gezicht want ik realiseerde me dat wat ik in de praktijk doe, zich reflecteert in alles wat ik doe omdat het is wie ik ben en hoe ik leef. Dat was een mooie ervaring in wetenschap.

Spiegeling
In deze zoem kwam de ontdekking dat dit hetgeen is wat ik in Reflexpunt zou willen terugzien.
We spiegelen elkaar, in het licht. We laten beelden zien en hoe bewuster oftewel hoe liefdevoller, genuanceerder, verfijnder, creatiever we hierin zijn, hoe mooier ‘het’ kan zijn. Spelen, werken, schrijven met licht. Hoe klein het ook is, is zinvol. Weiger je bezig te houden met schaduw, laat gewoon. Hoe goed het ook in aandacht mag scoren, het houdt uit beeld wat er echt toe doet.

‘…dat wat ik in de praktijk doe,
zich reflecteert in alles wat ik doe…’

Als een regendruppel die de potentie van een oceaan in zich heeft, laten zien wie je bent met de waardes die je reflecteert, zodat de ander kan zien welke kracht er in je huist. Zich verwonderend over hoe simpel het kan zijn, hoe dichtbij de mogelijkheden. Gewoon geconcentreerde reflectie van je zijn laten schitteren.

Elkaar daarin zien, in alle facetten, maakt het briljant.

Inge de la Rie
Het Heel-Al, Praktijk voor Natuurgeneeskunde