VNIG, nummer 2/2020
24 Feb, 2020
In de maart/april editie staat o.a. een mooi artikel van Karlien Bongers over ‘Verwijzing naar de complementaire zorg bij borstkanker’.
* Verwijzen is wijsheid, door Ellen Vunderink
* Van jezelf houden, door Henne Arnolt Verschuren
* Heb jij een netwerk van goede therapeuten?, door Els Smits
* Verwijzing naar de complementaire zorg bij borstkanker, door Karlien Bongers
* Verwijzen naar de ‘bovenste verdieping’, door Toine de Graaf
* De kracht van multidisciplinair samenwerken, door Marieke Lebbink
* Epigenetica, door Nadja van de Kleut
* In de voetsporen van Hippocrates, door Toine de Graaf
* De praktijk van José Debets, door Karin de Jonge
* Van binding naar verbinding, door Henne Arnolt Verschuren
* Fascia en de lichaam-geestverbinding, door Els Smits
* Leefstijlcoaching in de (natuur)geneeskundige praktijk, door Noortje van Deursen
* Klassieke Homeopathie in een modern jasje, door Luise-Anna Kroon
* Meerdere bronnen van inkomen, door Tine Goedhart
* Nieuwe kansen op Facebook, door Brenda Dekkers
* Ver-wijzen, door Karlien Bongers
Voorwoord: Verwijzen is wijsheid
Het is niet zo gebruikelijk in ons veld om een cliënt te verwijzen naar een collega. De vraag is hoe dat komt. Misschien doordat patiënten in de reguliere zorg vaak zoveel verschillende behandelaars hebben dat we van de weeromstuit willen voorkomen dat onze cliënten met te veel therapeuten te maken krijgen? Of zou het komen doordat we holistisch werken en denken dat het daarom niet nodig is?
Hoe het ook zij, in deze editie doen we een pleidooi voor het verwijzen van cliënten. Zoals Hanneke Heij zegt in het interview dat Els Smits met haar hield: ‘… Ik zeg ook altijd, bij mij weet je na drie behandelingen of we op de goede weg zitten. Het is niet over na drie behandelingen, dat kan maar hoeft niet. Na de derde behandeling moet ik een aanleiding hebben om door te gaan. Als ik die niet heb, dan verwijs ik door…’. Er kunnen verschillende redenen zijn om iemand door te verwijzen naar een collega. Het kan zijn dat er geen klik is, het kan zijn dat er (ook) een andere interventie nodig is dan jij kunt bieden. En wat ook een reden kan zijn, is wat ik mij zo goed herinner van mijn eerste college op de Academie voor Haptonomie: tegenoverdracht. De docent drukte ons op het hart: ‘Als je met mensen gaat werken, zorg dan dat je je eigen boek gelezen hebt zodat je je bewust bent van je eigen verhaal. Je kunt niet alles verwerkt hebben maar je kunt verantwoordelijkheid nemen door te weten. Want als je het weet, kun je tegenoverdracht voorkomen.’ Verwijzen is wijsheid.