VNIG, nummer 2/2024
28 Feb, 2024
In de maart/april editie staat o.a. een mooi artikel van Karlien Bongers over 'Angst: een symptoom van ontsteking?'.
* Afscheid van een collega, door Els Smits
* Angst voor het onbekende, door Henne Arnolt Verschuren
* Overweldigend leven - geweldig leven, door Merel de Waard
* Angst: een symptoom van ontsteking?, door Karlien Bongers
* Sociale angststoornis, door Marlene van Lier
* Uitdagingen, door Marieke Lebbink
* De praktijk van Aaffien de Vries, door Ingrid van Dijk
* In balans met delenwerk, door Sanderijn Hubertse
* Haptotherapie in de natuur, door Laura Twigt
* Ecosysteem Mentale Gezondheid in de praktijk, door Miriam Notenboom
* Integrative Nursing Education Series, door Martine Busch
* Acupunctuur bij kanker, door Maartje Marijnissen
* Samenwerken: Stichting Complementaire Zorg Utrecht, door Sanderijn Hubertse
* Angst om te communiceren, door Brenda Dekkers
* Randjes-angst, door Karlien Bongers
Voorwoord: Afscheid van een collega
Eind januari lag opeens de rouwkaart van onze dierbare (ex-)collega René de Vos in de brievenbus. We wisten al een tijdje dat hij niet lang meer te leven had, in die zin kwam het niet als een verrassing. Maar toch, het blijft zo onwezenlijk dat al die kleine contacten die er eerder waren nu opeens nooit meer zullen zijn.
René nam eind 2018 de eindredactie van het andere vaktijdschrift van uitgeverij Arcturus, OrthoFyto, over van mij. Eindredactie van twee vakbladen bleek wat te veel te zijn voor mij. Met de komst van René begon er, na de eerste overdracht, grappig e-mailcontact tussen ons, waarin we met elkaar overlegden over gewenste spelling. René vond het belangrijk dat we dezelfde spellingswijze aanhielden voor beide bladen. We waren soms echte eindredactienerds met zijn tweeën. Bij onenigheid met een auteur over een schrijfwijze vroeg hij om mijn mening. Ik had hem nog nooit ontmoet, maar we hadden digitaal een goede band met elkaar opgebouwd.
In een later stadium namen Fleur en ik samen de hoofdredacties van het Vakblad en van OrthoFyto waar. In die hoedanigheid leerde ik René ook persoonlijk kennen tijdens overleggen. Een markante verschijning en een eigenzinnige man met een zeer duidelijke mening.
Toen René de eindredactie afgelopen oktober vanwege gezondheidsproblemen uit handen moest geven, brachten Fleur en ik een bezoek aan hem om afscheid te nemen. Het gesprek dat we die dag hadden zal me blijven heugen. René was zo open en vertelde zoveel over zichzelf. En hij was behoorlijk nuchter over hoe het verder zou gaan: hij dacht het voorjaar niet meer te halen en dit zou onze laatste fysieke ontmoeting zijn.
Dat klopte inderdaad, dus nee, een verrassing was het niet. Maar verdrietig blijft het wel. Gelukkig hebben we foto's gemaakt die dag!
Met hartelijke groeten,
Els