VNIG, nummer 3/2024

23 Apr, 2024

In de mei/juni editie staat o.a. een mooi artikel van Sanderijn Hubertse over 'Nabijheid in de therapeutische relatie'.

* Begrenzing is bescherming, door Els Smits
* Begrenzen en relateren, door Henne Arnolt Verschuren
* Nabijheid in de therapeutische relatie, door Sanderijn Hubertse 
* Ruimte geven, ruimte innemen, door Els Smits 
* Hoogsensitief therapeutschap, door Marloes van Heijningen 
* Als grenzen schuren, door Marieke Lebbink
* De praktijk van Patric Bijsterveld, door Ingrid van Dijk 
* Wij zijn nog steeds een embryo, door Nienke van der Heide 
* Gerichte darmtherapie bij colitis ulcerosa, door Sarah Roozendaal 
* Compassievolle nieuwsgierigheid, door Marianne Vanderveen-Kolkena 
* Database casuïstiek in de energetische geneeskunde, door Merel de Waard 
* Onderzoek voor kwaliteitsverbetering, door Armelle Demmers 
* Nee zeggen is gezond, door Brenda Dekkers 
* Grenzen passeren, door Karlien Bongers

Voorwoord: Begrenzing is bescherming

In de eerste weken van het nieuwe jaar werd het me opeens duidelijk: ik had een grens bereikt. Als lid van een woonvereniging zette ik me al jaren in voor de verschillende zogenaamde statutaire commissies. Belangrijke taken die een aanzienlijke verantwoordelijkheid met zich meenemen. Al ruim elf jaar verzorg ik als contactpersoon tussen de vereniging en de verhuurder alle huuropzeggingen en aanmeldingen voor nieuwe bewoners. Die geef ik door aan de verhuurder en ik zorg ervoor dat alles in kannen en kruiken is, voor de verhuurder en voor onze nieuwe bewoner. Het vergt snel en zorgvuldig handelen. Dat betekent dat ik altijd paraat sta voor een plotselinge verandering. En dat de verhuurder mij aanspreekt op dingen die niet gaan zoals door hen gewenst. Ik deed het met plezier, maar ok met een groeiende weerstand. En zo had ik begin dit jaar opeens een grens bereikt. Ik had deze taak lang genoeg op me genomen. Iemand anders onder onze tachtig bewoners mocht het wel eens overnemen.

Mijn eigen grenzen kwam ik trouwens opeens overal tegen, toen ik met deze editie bezig was. Ook hoorde en las ik voortdurend over grenzen en overschrijdingen ervan. Het is nogal een thema van deze tijd. In ons egobewustzijn kan het soms nodig zijn je terrein af te bakenen. Als je in een hoger bewustzijn verkeert, voelt het vrijer en grenzelozer. Maar in de alledaagse realiteit verkeren we niet steeds in dat hogere bewustzijn en hebben we bij tijd en wijle last van ons ego, onszelf én de ander. Om dan orde in de chaos te scheppen, is enige vorm van begrenzing belangrijk om jezelf of de ander te beschermen. Tegen te veel prikkels, tegen negativiteit, tegen een overmaat aan afhankelijkheid. Onze cliënten varen ook wel bij de duidelijkheid van begrenzing en afbakening. Begrenzing is bescherming, van jezelf én van je cliënt.

Met hartelijke groeten,

Els