Ontspannen

26 Aug, 2019

Door Hetty Jansen-Verhagen

Veel mensen zijn druk. Hoe vaak wordt er niet geantwoord op onze vraag ‘Hoe gaat ’t met je?’ met ‘Het is druk. Ik heb veel aan mijn hoofd. Ik vind het lastig om te ontspannen. Een wandeling in de natuur is al zo lang geleden dat ik het me niet meer kan herinneren.’ Zeker een bepaalde groep jongvolwassenen ervaart die druk. Waarom met name zij? Daar zijn in ieder geval twee logische redenen voor die jij, als therapeut, onder hun aandacht kunt brengen.

Het afgelopen uur hoor ik alleen maar fluitende vogels, blatende schapen en zoemende bijen. Dat vogelgeluiden verschillend zijn wist ik, maar dat ieder schaap anders blaat, daar ben ik me zojuist pas echt bewust van geworden. Het uitzicht vanaf mijn terrasstoel over de vallei van de rivier de Usk in Zuidoost Wales wisselt alleen doordat er dan weer een schaduw over het landschap valt door de wolken die overzeilen en dan weer de zon de weilanden en bossen helder verlicht als ze tussen het wolkendek door piept. Op dit soort momenten voel ik de rust van de natuur en staan mijn zintuigen aan. Een dikke bij (hebben wij dat soort ook in Nederland?) vliegt zoemend richting de Brunnera die volop haar schitterende blauwe bloemetjes laat zien. Een spinnetje kruipt over mijn broek.

Ik weet uit ervaring dat als ik na deze twee weken vakantie weer aan het werk ga, ik dat zintuiglijke, dat heldere pure waarnemen nog een tijdje houd. De diepe rust van de zijns-modus geeft ruimte voor reflectie, vertraging en een vrijheid om te zijn in wat er is. Het voelt heerlijk ontspannen. Na een paar weken thuis is deze modus niet meer vanzelfsprekend. Nog steeds straal ik rust uit en zijn mijn behandelingen goed, maar het voelt voor mij soms ineens anders. Ik betrap me er dan op dat ik weer ‘mijn werk aan het doen’ ben. Mijn cliënten zijn tevreden. Ik voel duidelijk het verschil en ga mijn tempo en doelen bijstellen.